Systemy RPG

[Yako]

Grywacie w RPG? Takie klasyczne, papierowe z mistrzem gry? Każdy z tych RPG ma jakąś mechanikę. (system rzutów kostką itp.). Jakie są Wasze doświadczenia z różnymi systemami RPG? Jakie mechaniki lubicie i w jakich najbardziej lubicie grać?

[Keran]

Grywać grywam, choć ostatnio bardzo, bardzo rzadko. Mam ambiwalentne uczucia do mechaniki - jako gracz lubię się w niej babrać i kombinować, jak stworzyć fajną postać (w sensie - żeby cechy miały sens w odniesieniu do mojego pomysłu, wyobrażenia), ale jako Mistrz Gry jej nie cierpię. A że częściej prowadzę niż gram, to upodobałem sobie systemy, które przede wszystkim stawiają na szybkość rozgrywki. Zunifikowane zasady - każdy rzut wygląda tak samo, nie trzeba ciągle szukać zasad w podręczniku (np. Legenda 5 Kręgów i jej system "rzuć x k10, zsumuj wyniki z y kości), do tego miło, jeśli np. w walce nie trzeba wykonywać wielu rzutów (znowu, L5K - inicjatywa, rzut na atak, jeśli trafiłeś - rzut na obrażenia, jedziemy dalej).
Niestety, nie znam systemu, który miałby dobrą mechanikę magii. Bardzo lubię Świat Mroku i Maga, ale ma cholernie skomplikowaną mechanikę magii; w L5K też jej unikam. W sumie najlepiej wspominam pod tym względem Wolsunga, tylko że tam prostota mechaniki przekłada się na małe zróżnicowanie czarów.

Co by tam jeszcze... w sumie poza skopaną magią nowy Świat Mroku ma całkiem sympatyczną mechanikę.

Nie cierpię za to D&D - wieki temu grałem w AD&D, najwięcej zaś - w 3 edycję (oraz 3 i pół); prowadziłem również "Gwiezdne wojny" na zasadach WotC, czyli właśnie k20 oparte na 3 edycji D&D. Raz, że dużo mechaniki, dwa, że niemal cała mechanika jest nastawiona na walkę, a wszystkie inne sytuacje są potraktowane bardzo po łebkach i trzeba samemu sobie radzić, trzy - to już zarzut konkretnie do Gwiezdnych wojen - że kompletnie skopali walki w kosmosie, pojedynki x-wingów z TIE i inne takie próby to była katastrofa, i w końcu cztery - stoczenie walki w tym systemie zajmuje cholernie dużo czasu, postaci i przeciwnicy mają absurdalnie dużo punktów życia, można umrzeć z nudów. (A w takiej L5K i bohaterowie graczy, i przeciwnicy mogą zginąć od jednego ciosu, dzięki czemu walki trwają tylko kilka tur).

[Yako]

Moim pierwszym systemem w jaki grałem, był właśnie ADnD. Tam mechanika była kosmiczna... z TRAK0 (THaC0) na czele. To był jakiś horror. A to, co się dzieje z DnD d20 doskonale pokazuje to, co zrobiono jako "dodatek" do tego systemu - gry figurkowe. Był sam DnD figurkowy i był Star Wars figurkowy. Podręcznik RPG stał się drobnym fabularnym uzupełnieniem do gry figurkowej...

Ja lubię bardzo Neuroshimę. Nie za mechanikę, ale za klimacik i świat. Bardzo lubiłem prowadzić w tym systemie... Star Wars d6 było tak bajecznie proste mechanicznie, ale był problem z liczeniem tych oczek na kostkach. Qui-Gon Jinn mający walke mieczem na 14d6 i Maul mający obronę na 16d6. Skąd ja tyle kostek miałem brać?

[Rugo]

Szczerze nie korzystam z żadnych podręczników bo przecie RPG i mistrz gry to jest ćoś co my tworzymy sami więc używanie podręczników według mnie nie jest wskazane najlepiej samemu wszystko wymyślić.A tak btw sam stworzyłem RPG star warsów wraz z 5 osobami grałem w niego przez 3 lata, nieźle co ?

[Matt]

Gram, prowadzę, wykorzystuję do tego różne systemy. W Gwiezdnych Wojnach zdarzyło mi się uczestniczyć w wielu sesjach RPG, w tym jednej bardzo długiej kampanii.
Używamy ze znajomymi lekko zmodyfikowanego systemu WoDa + garść "domowych" zasad.

[Yako]

Kiedyś strasznie chciałem napisać swój system RPG. Bo człowiek prowadził kilka systemów, ale jakoś najlepiej mu wychodziły autorskie. Zresztą - nigdy nie byłem fanem skomplikowanych mechanik, gdzie gracze koncentrowali się na tym ile mają wyrzucić, iloma kostkami i jakie modyfikatory dodać do wyniku. Nie koncentrowali się na fabule. U mnie, jako mistrza gry, kiedy mieli np. wpaść w zasadzkę (bo tak chciałem fabularnie) to mieli w nią wpaść i basta, a nie nagle wyskakiwał mi jeden Gracz, pokazywał na kostce fantastyczny rzut, który dawał premię do wszystkiego i masę szczęścia i twierdził, że NIE WPADLI w zasadzkę... I cały budowany klimacik legł w gruzach.

Owszem, nie twierdzę, że kostki są zbędne - ale raczej w znaczeniu: "rzuć i sprawdźmy czy udało Ci się zhakować komputer" albo w walce... Ale nie w całej grze... Zresztą nie ważne - to co chcę napisać, to chyba napisałem - mnie, jako MG, mechanika częściej przeszkadzała niż pomagała i to niezależnie czy weźmiemy pod uwagę SW d6, czy Advanced Dungeons & Dragons, czy Neuroshimę...

[Matt]

My staramy się rzucać prosto, łatwo i przyjemnie a częstotliwość rzutów jest podyktowana sytuacją. Większość testów jest i tak liczona tak pi razy drzwi, ale rzucanie kostkami potrafi sprawić ze przy ważnych testach robi się naprawdę nerwowo

[Yako]

No i po to są te całe kostki. Może ja jako MG byłem za mało asertywny? Rzuty tak, ale bez mozolnego liczenia punktów i tylko wtedy, kiedy chce tego MG, bo ma to być uzasadnione fabularnie. Powerowaniu postaci mówię NIE! Fabuła first.

[Matt]

No u nas system został zrobiony tak żeby był jeden rzut dużą ilością kostek. Szybkie dodawanie liczb w zakresie 1-6 nie jest trudne, w szczególności jak się umie je szybko grupować w dziesiątki, więc idzie sprawnie.
Gonitwę za realizmem zakończyłem po tym jak
-Kupiłem podręcznik do Neuroshimy
-Stwierdziłem że mechanika jest czadowa
-Zauważyłem że prawie w ogóle jej nie używam
-Ściągnąłem do dodatek fanowski Ołów który znacznie usprawnia mechanikę
-Zauważyłem że nowe zasady nie kleją się wszędzie ze starymi i że system zrobił się bardziej skomplikowany
-Porzuciłem granie w Neuroshimę

A w naszych półautroskich sw i wszystkich innych ogrywanych światach przyjmujemy że strzelanie ma być tak proste jak się da. Tak jak w filmowych Gwiezdnych Wojnach ; )

[Yako]

Tak proste jak się da? Czyli szturmowcy zawsze pudłują?

Zastanawiam się, co masz na myśli nazywając swój system SW "półautorskim".